Dziwne to uczucie.
Raz już przeżywałam, kiedy w świat Starszą wyprawiałam. Wiem z czym się to je, ale ścisk w okolicy serca czuję.
Pojechaliśmy z Młodszą zobaczyć jej nowe, samodzielne lokum. Za tydzień zaczyna się rok akademicki. Młodsza , jako uczennica/ studentka, która zakończyła edukację licealną z wynikiem wręcz świetnym ( biorąc pod uwagę wkład pracy jaki włozyła) dostała zaproszenie na uroczystą inaugurację roku akademickiego z galą wręczania indeksów ( Młodsza czuje się jako ta wybitna - hi, hi, hi.. Na 150 studentów przyjętych była druga na liście)
Z tej oto okazji musi zameldować się na uczelni wcześniej. Będą jakieś próby owej gali.
Pojechaliśmy dzisiaj z nią, aby zobaczyć mieszkanko, które wynajęła. Całkiem, całkiem...
I takie drobne ukłucie serducha poczułam.
Dorosło moje dziecię. Teraz rusza w świat.
Taka kolej losu, mamuśka!
